LIGTAS SI MARIO SA KAMATAYAN PERO KANINO AT SINO ANG KANYANG SUSULINGAN
Lumikha ng pabilog na puyo ang nalabusaw na tubig. Pinaulanan ito ng bala ng mga baril ng tatlong pulis. Dito inubos ni Sarge ang kargang magasin ng hawak nitong baby armalite. Sa gigil na galit, wala itong nagawa kungdi ang magmura nang magmura.
Laking-dagat si Mario.Sanay siyang lumangoy at manisid sa pamamana ng malalaking isda sa ilalim ng dagat. Tiniis niya ang baho at kalawanging tubig ng ilog na dinadaluyan ng mga dumi at kemikal na pinapakawalan ng mga pabrika sa paligid. Paglutang niya, nasa kabilang pampang na siya ng ilog. Malayung-malayo na siya sa mga tumutugis.
Una niyang naisip ang pag-uwi sa pamilyang naghihintay. Ipagtatapat niya kay Delia ang lahat-lahat. Magpapasama siya sa kanyang maybahay na mag-report sa mga maykapangyarihan. Pero sino ang pwedeng makatulong sa kanya kung mismong mga awtoridad na dapat magbigay ng proteksiyon sa mamama-yan ang naghahangad sa kanyang buhay? Sa tserman ng barangay?
“B-bahala na,” kausap niya ang sarili.
Umaga na. Nakasungaw na sa mga ulap ang masiglang liwanag ng araw. Ang kapitbahay na panggabi sa call center ay nakasabay na niya sa daang pauwi. Ang matandang babae na naglalako ng pang-almusal na pandesal ay nakasalubong niya sa kanilang looban. Tila nagmamaraton ang mga papasok sa trabaho, eskwela at opisina. Bukas na rin ang tindahan ng sari-sari sa tabi ng kanilang inookupahang bahay. Mag-aala-sais na, tantiya niya.
(Subaybayan bukas)
Rey Atalia