KUNG sensitibo sa usapin ng peace & order ang Philippine National Police (PNP), ang tangkang ambush on a broad daylight sa isang bisinidad na itinuturing na middle class community, ay isang nakaaalarmang sitwasyon — si Kim Chiu man o hindi ang sakay ng Hyundai H350.
Kung gabi nangyari ang ambush, sasabihin nating pinili ng mga suspek na roon isagawa ang krimen dahil madilim sa nasabing lugar bukod pa sa maraming puwedeng lusutan para makalayo agad sa crime scene.
‘Yung dilim rin na ‘yan, ang isa sa dahilan kung bakit madalas na may nakokotongang motorista riyan sa area na ‘yan — sa sobrang dilim kasi hindi nila nakikita ang medyo nagtatagong traffic enforcer — na bigla silang paparahin at hahanapan ng violation.
Pero hindi nga gabi kundi 6:15 ng umaga nang mangyari ang ambush kay Kim Chiu, sa bisinidad at sa kalsadang dinaraanan ng mga pumupunta sa Ateneo de Manila University, Miriam College, at University of the Philippines. Nariyan din sa area na ‘yan ang Loyola Heights Subdivision, ang La Vista Subdivision, mga retreat house ng iba’t ibang kongregasyon at mga establisiyementong dinarayo ng sabi nga ay mga kilalang tao.
Sa kasalukuyan — na talamak ang hired killers — sabi nga nila tatlo-singko lang ang hired killers ngayon — ang personahe, lugar, o oras ay nagiging sekundaryong salik lamang.
Ang isyu ba ay target talaga si Kim Chiu o mistaken identity lang?!
Wrong.
Ang isyu, bakit ganoon katalamak ang pamamayagpag ng hired killers o ng mga riding in tandem sa panahon na mayroong malaking pondo ang PNP sa pagpapatupad ng mga programang titiyak sa maayos na pagpapatupad ng peace and order?
Kapag natuklasan ba o napatunayan na si Kim Chiu ang target ng mga hired killer, matitigil na ba ang pamamaslang ng mga riding in tandem?!
Alam nating lahat na hindi. At alam nating lahat na magpapatuloy ang pamamaslang kung hindi malulutas ang malalang suliranin sa peace and order.
Kaya ang tunay na isyu rito hindi ‘yung bakit may nagtatangka sa buhay ni Kim Chiu, kundi bakit pambihira ang lakas ng loob ng hired killers.
Sa totoo lang, mismong si Kim Chiu ay medyo kampante noong malaman niya na hindi naman siya tinamaan ng bala.
Pero noong may magsabi na “kumusta naman siya” saka lang nag-sink-in sa aktres na muntik na pala siyang mamatay sa isang pagtatangka sa kanyang buhay na ni hindi niya alam kung ano ang dahilan.
Hindi ba’t nakagigimbal na ang isang aktres na gaya ni Kim Chiu ay magkaroon ng karanasang gaya ng pinakahuling nangyari sa kanya?
Noong magbaba ng one-strike policy ang PNP laban sa mga ilegal na sugal, ang naisip natin, bakit hindi sa mga hired killers nagbaba ng ganoong klase ng patakaran ang hepe ng pulisya?!
At ang mga CCTV camera na kung hindi tayo nagkakamali ay ginagastusan nang malaking pondo ng bawat barangay o ng Department of the Interior and Local Government (DILG) ay nawawalan ng silbi lalo kung hindi nakatutulong sa paglutas ng kaso ng pamamaslang, pagnanakaw at iba pang krimen na kinakailangan ng identipikasyon ng mga suspek.
Kung ang peace and order ay laging nasa balag ng alanganin at lahat ng mamamayan ay laging nangangamba sa kanilang kaligtasan — tayo ba’y may maaasahan pa sa Philippine National Police (PNP)?
Again, what’s happening to our country, our dear generals?!
Para sa mga reaksiyon, suhestiyon, reklamo at sumbong, magtext sa 0977.705.22.31 o mag-email sa [email protected]. Para sa mga nakaraang isyu ng BULABUGIN please visit https://hatawtabloid.com
BULABUGIN
ni Jerry Yap