NAKITA NI ATE SUSAN ANG PAGTANGAY SA KANYANG ANAK NG MGA LALAKI SAKA PINAHARUROT ANG VAN
Nakiangkas ako sa traysikel na kanyang sinakyan dahil napag-utusan ako ni Kuya Mar na bumili ng isang piyesa ng ginagawa naming sasakyan. Nasa makalagpas lang ng konti ng kinder garten school ang tindahan ng auto spare parts na pupuntahan ko.
Kapag ordinaryong araw ay talagang trapik sa lugar na patutunguhan namin ni Ate Susan. Pero mas grabe ang pagkabuhol-buhol ng daloy ng mga sasakyan nang araw na iyon dahil may taksi at truck na nagkabanggaan daw.
Nasulyapan ko sa relong pambisig ng tricycle boy na mag-a-alas-nuwebe na. Alumpihit na tuloy si Ate Susan sa pagkakaupo sa loob ng aming sinasakyan. Bigla pang nagpula ang traffic lights kaya muli itong huminto. Ilang segundo pa muna ang lumipas bago nagberde ang ilaw-trapiko sa poste. At karaka namang pinaarangkada ng tricycle boy ang minamaneho nitong sasakyan.
Tiyempo ang dating namin ni Ate Susan sa paglalabasan ng mga batang estudyante na may kanya-kanyang sundo, nanay, tatay o maid. Pag-ibis namin ng traysikel ay natanaw ko ang paglapit kay Lyka ng isang lalaki. Bigla nitong pinigilan sa dalawang kamay ang anak nina Ate Susan at Kuya Mar at saka sapilitang isinakay sa isang van. Nakasigaw pa ng “Mommy” ang anak ng aming mga tagapagkupkop. Pero mabilis ding naisara ang pinto ng van at paharurot itong pinasibad ng driver.
Nasaksihan din ni Ate Susan ang pagtangay sa kanyang anak ng papalayong van. Pero ikinatulala niya ang ‘di inaasahang pangyayari. Nakita ko na parang nawalan ng dugo ang kanyang mukha. Nangatal ang kanyang mga labi na ang tanging naibulalas ay “Ang anak ko…Diyuskupu!”
Pag-uwi namin ng bahay, paos na ang boses ni Ate Susan sa walang tigil na pag-iyak. Paputol-putol niyang naibalita kay Kuya Mar ang naganap na pagkidnap sa kanilang anak. Ikinataranta iyon ni Kuya Mar na hindi alam ang dapat gawin.
Ang unang naging hakbang nina Ate Susan at Kuya Mar ay ipagbigay iyon sa mga maykapangyarihan. (Itutuloy)
ni Rey Atalia