HINDI man kami maituturing na panatiko (read: adik) sa mga beauty pageant, napansin namin ang “numerical pattern” ng mga taon kung kailan naiuwi ng ating mga kinatawan ang korona sa Miss Universe.
Taong 1969 nang iputong ang crown kay Gloria Diaz sa MU na ginanap sa Amerika. Four years later, 1973, nang manalo si Margie Moran sa Athens, Greece.
Sa USA rin nagwagi ang ikatlo nating MU winner, si Pia Wurtzbach, noong 2015. Tatlong taon ang lumipas nang masundan ito ng pagkakapanalo pa lang ni Catriona Gray sa Bangkok, Thailand.
Malinaw ang pattern as to the number of intervening years: 4 and 3.
Kung susundan ang pattern na ito (huwag na ‘yung napakatagal na “dry spell” after Margie’s victory na 42 years), posibleng after two years (2020) ay masundan ang winning streak ng Pilipinas.
Although matagal pang panahon ‘yon, hindi masamang mangarap.
‘Yun din naman ang pinanghawakang katuparan ng panaginip ng mismong ina ni Catriona. Ayon mismo kay Cat, her mom dreamt about her dressed in red gown at itinanghal na Miss Universe.
True enough.
Samantala, baka sa paglabas ng kolum na ito’y nakauwi na si Cat sa bansa, nakapag-courtesy call sa Malacañang, nakauwi sa kanyang bayan sa Bicol at kung ano-anong magarbong pagsalubong sa kanya.
‘Yun nga lang, our kababayan won’t seem to have enough of her.
Bahagi kasi ng pagiging MU winner ay mamalagi sa New York upang gampanan ang mga opisyal niyang tungkulin.
At pahabol: for sure, sa mga nanay na kabuwanan na ngayon, if ever na babae ang isisilang nila’y tiyak na Catriona ang ipapangalan nila.
HOT, AW!
ni Ronnie Carrasco III