KARAMIHAN ng kinukuha bilang professional mourner ay kababaihan ngunit huwag ismolin dahil kadalasa’y kumikita sila nang mahigit P5,000 kada oras.
Ang totoo, sinasabing ‘unfit’ daw ang mga lalaki sa ganitong propesyon dahil sinasabi ngang ang kalalakihan ay matibay ang dibdib at hindi basta naaapektohan ng kanilang emosyon — hindi tulad ng mga babae.
Ito ang dahilan kung bakit mas tanggap ang mga babae bilang mga professional mourner o tagaiyak sa burol ng yumaong kamaganak o mahal sa buhay.
“It was actually socially acceptable to express grief for women, and expressing grief is important when it comes to mourning a body in terms of religion,” pahayag ng isang nakapanayam sa burol ng isang matanda sa Beijing, China.
Bukod rito, naging kasiyahan ng mga babae na mayroon silang propesyon na puwede silang kumita ng malaki sa legal na pamamaraan.
Isa pa, ikinokonsidera ang pagkakaroon ng ‘mourner’ bilang senyales ng yaman.
“The more wailers or mourners that followed your cascade around, the more respected you were in the society,” dagdag ng isa sa miyembro ng pamilya ng namatayan.
Sa sinaunang Ehipto, ipapakita ng mga mourner ang matinding pagdadalamhati na kinabibilangan ng malakas na hagulhol at iyak at kung minsa’y paglulupasay at pagsabunot sa buhok, pagpapakita ng dibdib at pagpapaligo ng dumi sa katawan.
Lahat ito ay itinuturing na pagpapakita ng kalungkutan at matinding sakit sa pagpanaw ng minamahal o kamaganak.
Maraming makikita sa hieroglyphs sa mga libingan ng mga sinaunang Egyptian ang sumusunod na kababaihan sa prosesyon ng paglilibing, at ang pinakamahalaga ang presensya ng mga diyosang sina Isis at Naphthys.
Pinaniniwalaan na ang dalaw ay may mahalagang bahagi kapag may namatay kaya kailangan gayahin sila upang matiyak na ang namatay ay makararating sa ‘after-life’ o susunod na buhay.
Kinalap ni Tracy Cabrera