HATAW! D'yaryo ng Bayan hatawtabloid.com
HATAWAN
ni Ed de Leon
KUNG si Ai Ai delas Alas ay benggador, ang kailangan lang niyang gawin ay i-withdraw ang petition for green card ng asawa niyang si Gerald Sibayan. Sabihin niyang iniwan siya niyon at tiyak mapauuwi iyon sa Pilipinas. Lalo na nga sa policy ngayon ni Trump laban sa mga alien workers sa US, tiyak mapapasibat iyon at kung mag-TNT at mahuli siya, idedeport siya sa Pilipinas at hindi na siya kailanman makatutuntong sa US.
Pero sabi nga ni Ai Ai hindi naman niya gagawin iyon dahil sa loob naman ng sampung taon nilang pagsasama bilang mag-asawa, mabait si Gerald. Pinaligaya naman siya niyon.
In fact, si Gerald ang pinakamabait niyang naging asawa. Hindi nga ba noong una niyang maging asawa si Miguel Vera may umbagan sila hanggang sa umabot pa sa halos maghulugan sa terrace ng bahay nila? Iyong ikalawa naman niyang pinakasalang si Jed Galang, ikinasal sila ng umaga noong gabi mismo binimbang na siya. Hindi man lang niya naranasan ang isang honeymoon. At saka iyan, inaasahan na rin amman niya iyan, isipin mo si Gerald kasing tanda lang ng anak niyang panganay, 30-anyos ang agwat ng edad nila. Magiging maayos nga ba iyon?
Noon ngang una naming narinig ang relasyon nila, ang pumasok sa isip namin ay ang kantang ginawa nina Rodgers at Hammerstein sa Flower Drum Song, na ang sabi “what are you going to do about the other generation? How are you going to communicate without communication.”
Kahit nga si Vilma Santos nagsabi na hindi na niya alam ang kalakaran ng mga bata ngayon kaya kailangan niyang matuto at magpaturo kina Luis at Ryan (mga anak niya). Ibang henerasyon na iyan eh. Kagaya rin namin, ang madalas naming kakuwentuhan mga bagets, kasi iyon ang paraan para mas maintindihan ang susunod na henerasyon. Kung hindi mo gawin iyon ‘di naging alien ka sa mundong ibabaw. Madalas nga naming sinasabi, kabisado na namin ang style at kaisipan ni San Francisco at Santa Clara pero 12th century pa iyon. Wala pa ngang sayaw na boogie noon. Ang damit ng babae hindi puwedeng labas ang binti, eh ngayon lumalabas ng bahay na “pekpek” shorts na lang ang suot. Ibang henerasyon na eh at kailangang sumunod ka sa panahon.
Iyong 30 years, malaking age gap. Noon pinapangarap pa lang nating makunan ng picture ang buwan, ngayon ang tao pabalik-balik na sa buwan, at nakalapag na nga hanggang sa Mars. Noong panahon namin basta sinabing pupunta sa Mars, sa isang disco iyon sa Makati Avenue. Ngayon ibang planeta na.
Ganyan kalaki ang problema ng ibang henerasyon at iyon ang problema ni Ai Ai. Ibang henerasyon na si Gerald eh. Noong araw nga may nakilala kami eh, ang ganda talaga mukhang kumakagat naman sa bolahan, kaso nang malaman naming 21 lang pala eh kami noon 43 na, sabi nga namin kalokohan na ito, hindi tama. Sabi pa sa amin niyong kuya, ”bakit hindi ka na pumupunta sa amin?” Sabi nga namin ikaw lang eh, sampung taon na ang tanda ko sa iyo, sa kapatid mo pa na 20-anyos ang agwat, mahirap iyon.
Eh iyong pinasok ni Ai Ai 30 years pa ang age gap at saka mas karaniwan pang mas matanda ang lalaki kaysa babae, pero iyong babae ang matanda sa lalaki, malabo iyon. Tapos iyong babae pa ang mas malaki ang kinikita kaysa lalaki, aba mas matindi iyon. Kaya iyan namang kaso ni Ai Ai sa simula pa lang alam mo nang walang mangyayari. Eh si Ate Vi nga noon 35 lang, eh gusto niyang magka-anak, tumigil siya.
Eh si Ai Ai 60 na paano pa magkaka-anak iyan? Masakit isipin na ang isang lalaki ay nag-aasawa para magkaroon ng anak, walang lalaking nag-asawa na talagang asawa lang ang hanap. Kaya tama rin si Ai Ai, unawain na lang niya ang nangyari sa kanyang buhay. Inunawa rin naman siya ni Gerald noong una, at lumigaya naman siya sa kanyang buhay kahit na paano.
