HATAW! D'yaryo ng Bayan hatawtabloid.com
Tulad noong nakalipas na Bagong Taon, apaw na naman sa emergency ward ng isang ospital ang mga nabiktima ng paputok. May nasabugan sa kamay, sa mukha o sa iba’t ibang parte ng katawan. Hindi tuloy magkandaugaga ang mga doktor at nurse sa pagamutan sa pag-aasikaso sa mga sugatang pasyente.
“Diyuskupuuu!” ang hiyaw ni Tonton na naputulan ng limang daliri sa kamay sa pagsisindi ng “Goodbye Philippines.”
Bago ang insidente sa pagkagutay-gutay ng mga daliri sa kamay ni Tonton ay maaga siyang nakipagtagayan ng alak sa mga kabarkada sa looban ng kanilang barangay. At sa pagitan ng pakikipagtunggan at pa-mamapak ng pulutang lechon ay isinisi-ngit niya ang pagpapaputok ng nakatutulig na Goodbye Philippines.
Isang oras pa para mag-alas dose ng gabi at magsalo-salo sa Media Noche ang mga magkakapamilya, nagsalimbayan na ang walang patid na putukan. Nag-ulap ang buong paligid sa balumbon ng katakot-takot na usok.
“Booom!” ang malakas na pagsabog na ikinabingi ni Tonton. At nalagas na lahat ang limang daliri niya sa kaliwang kamay.
Kasabihan, “experience is the best teacher.” Pero hindi agad natuto si Tonton kaya sinalubong niya ulit ang pagpasok ng Bagong Taon sa pagpapaputok ng malalakas na rebentador.
“Hinding-hindi na po talaga ako hahawak man lang ng paputok!” ang malakas na atungal ni Tonton sa harap ng doktor.
Napailing-iling sa kanya ang doktor.
“Paano ka pang makahahawak ng pa-putok, e dalawang kamay mo na ang parehong naputulan ng mga daliri?” anito sa pagtataas-kilay. (wakas)
Ni REY ATALIA
