Demoniño (Ika-29 labas)

MATUTULOG NA SANA ANG GURONG SI EDNA NANG MULING SALAKAYIN NG DIYABLONG NAG-ANYONG SAWA

Sa silid-tulugan ay ayaw dalawin ng antok si Edna. Mag-aalas-dose na ng gabi noon. Inilatag niya nang latag na latag sa higaan ang nananakit na katawan. Pagtihaya sa kutson, ang puting panyong nakatali sa kanyang leeg ay inilipat niya sa pulsuhan ng braso. Pagkaraan niyon ay namigat ang mga mata niya. At unti-unti nang nanigas ang kanyang buong katawan. Pero gising na gising ang diwa niya. Ramdam niya ang paggapang ng kung anong bagay sa kanyang mga hita na lumusot sa gina-gamit niyang kumot. Ma-dulas at parang mamasa-masa iyon. Sa tantiya niya ay ga-braso ang laki nito. Sumisingasing ito. Ngiiish… ngiiish… ngiiish! Ay! Pagkalaki-laking sawa ang nasa pagitan ng kanyang mga hita. Sa pakiwari niya ay gusto nitong pasukin ang kaloob-looban ng kanyang sinapupunan.

Diyablo ang sawang nagngangalit ang anyo. Litaw ang matutulis na pangil nito. Nagpilit si-yang maipananggalang sa kapahamakan ang kamay na kinatatalian ng panyong puti. Napakislot ang sawa na parang napaso. Nag-angat ito ng ulo at saka humarap sa kanya. Na mandin ay ibig siyang patayin sa pamamagitan ng paglinggis sa katawan niya. Ngiiish… ngiiish… ngiiish! Nayakap niya ang sarili. Napansin niyang takot na nangilag ang di-yablo na nagsa-anyong sawa sa panyong puti na napatapat sa kanyang dibdib. At biglang-bigla itong nawala sa paningin niya.

Napaluhod si Edna sa ibabaw ng kama at hagulgol na nagpasalamat sa Diyos na nagbigay sa kanya ng proteksiyon.

Noon sumaisip ng dalagang guro na ang pananampalataya sa Maykapal ay kinakailangan din namang subukin tulad ng ginto na pinararaan muna sa apoy. Pero nagtataka siya dahil sa ti-ngin niya ay tanging si Shane na lamang sa mga magkakasambahay ang hindi nakararanas ng kademonyohan ng batang ampon – ang diyablo na nagkatawang-tao.

(Itutuloy)

ni Rey Atalia